Drapieżne kręgowce leśnej ściółki

Drapieżne kręgowce leśnej ściółki Mały świat bezkręgowców zamieszkujących leśną ściółkę stanowi doskonałą bazę pokarmową dla drobnych kręgowców buszujących wśród opadłych liści w poszukiwaniu pożywienia. W szczególnie wilgotnych lasach Anglii spotkamy płazy w postaci ropuch i salamander. Ropuchy, jak wszystkie płazy, wymagają zbiorników wodnych, aby złożyć w nich swoje jaja, lecz w lesie można spotkać je … Czytaj dalej „Drapieżne kręgowce leśnej ściółki”

Drapieżne kręgowce leśnej ściółki

Mały świat bezkręgowców zamieszkujących leśną ściółkę stanowi doskonałą bazę pokarmową dla drobnych kręgowców buszujących wśród opadłych liści w poszukiwaniu pożywienia. W szczególnie wilgotnych lasach Anglii spotkamy płazy w postaci ropuch i salamander. Ropuchy, jak wszystkie płazy, wymagają zbiorników wodnych, aby złożyć w nich swoje jaja, lecz w lesie można spotkać je w dużej odległości od stawów czy jezior. W Europie żyje dziwna pętówka babienica, której jaja nie potrzebują wody, aby się rozwijać. Samiec owija swoje tylne nogi skrzekiem jak bransoletami. Nosi jaja wszędzie ze sobą, aż do chwili, kiedy kijanki gotowe są do opuszczenia jaj. Wyglądem przypomina wyłupiastooką, zamożną damę obwieszoną zbyt dużą ilością biżuterii. Samiec spieszy wtedy do wody i zanurza w niej tylne nogi tak, aby kijanki mogły odpłynąć. Do tej pory nie wiadomo, jak samiec pętówki babienicy określa stopień rozwoju noszonych przez siebie jaj. Jeżeli napotkamy obarczonego jajami samca, nie próbujmy łapać go i zabierać do domu, gdyż zagrożony szybko porzuci swe przyszłe potomstwo.

Większość lądowych salamander, podobnie jak ropuchy, potrzebuje zbiorników wodnych w czasie sezonu rozrodczego. Poza tym okresem trudno je spotkać, gdyż doskonale potrafią się ukrywać. Przepięknie ubarwione salamandry ze wschodnich obszarów Ameryki Północnej większość życia spędzają w podziemnych norach, wychodząc na powierzchnię jedynie podczas obfitych opadów deszczu. Salamandry europejskie mają delikatną skórę, zatem kryją się pod zwalonymi pniami lub kamieniami, wychodząc na polowanie nocą. Salamandry plamiste kojarzą się w pary na suchym lądzie i jeżeli znajdziemy się we właściwym czasie we właściwym miejscu, możemy zobaczyć jak się to odbywa. Samce są w czasie sezonu rozrodczego bardzo podniecone i ścigają każdą zauważoną salamandrę niezależnie od jej płci. Podbiegają nawet do atrap, chociaż szybko rozpoznają pomyłkę. Kiedy wreszcie znajdą samicę, ma ona właściwie zareagować na zaloty samca. Samiec składa wtedy na ziemi pakiet spermy, a następnie tak ustawia samicę, by ta mogła umieścić ten „list miłosny” w swoim otworze stekowym. Dorosłe samce tego gatunku salamandry można bezbłędnie rozpoznać po kształcie i rozmieszczeniu barwnych plam na skórze. Są one tak indywidualne jak odciski palców. Ponieważ salamandry żyją do 20 lat i nigdy nie opuszczają swojego terenu, można dokładnie poznać losy każdego osobnika w populacji.

W ściółce leśnej można także spotkać polujące tam jaszczurki. Zwierzęta te zazwyczaj zamieszkują suche i ciepłe polany, gdyż lubią wygrzewać się w promieniach słońca. W lesie najczęściej natrafiamy na pospolitą jaszczurkę zwinkę, a także na padalca, który nie jest wężem, lecz beznogą jaszczurką. Zwinka poluje na stawonogi, natomiast padalec woli zdobycz o miękkim ciele: dżdżownice i nagie ślimaki. Padalec nie składa jaj, ale wydaje na świat żywe młode. W jednym miocie rodzi się od 12 do 20 młodych padalców. Są cienkie i pięknie wyglądają, błyszcząc złotawo; mają wyraźny, czarny pasek na grzbiecie. Ostrożna samica zazwyczaj rodzi młode w ukryciu, np. w spróchniałym pniu.

W lesie liściastym węże polują na owady, jaszczurki, ropuchy, gryzonie a nawet na króliki. W Europie występują średnio jadowite żmije zygzakowate, leżące spokojnie i oczekujące na nadejście ofiary, a także gniewosze często polujące na inne węże. W Ameryce Północnej i Europie żyją też różne gatunki połozowatych, które doskonale wspinają się na drzewa. Połozowate są bardzo szybkie, zmierzono prędkość tych węży pełzających wśród podszycia lasu z prędkością prawie 9 km/godz.

Nie wszystkie węże są jadowite, w rzeczywistości większość tych gadów jest nieszkodliwa. W terenie, na którym występują jadowite węże przyrodnik nie powinien odczuwać ciągłego zagrożenia z ich strony. Węże boją się ludzi tak bardzo jak ludzie węży i na pewno zrobią wszystko co w ich mocy, aby ludzi unikać. Przyrodnik powinien pocieszyć się faktem, że mieszkaniec Ameryki ma trzykrotnie większe szanse zginąć od uderzenia pioruna niż od ukąszenia jadowitego węża, a w Europie ryzyko śmiertelnego ukąszenia jest jeszcze mniejsze. Zawsze jednak powinniśmy zachować ostrożność. Chodźmy uważnie, nie wkładajmy gołych rąk do żadnych dziur czy dziupli bez uprzedniego sprawdzenia, co jest w środku i zawsze nośmy grube spodnie oraz buty o wysokich cholewach.

Jednymi z małych ssaków polujących w ściółce są maleńkie ryjówki, które szybko przemykają w pogoni za owadami. Młode krety polują na powierzchni ziemi, zamiast wzorem swych rodziców wyczekiwać cierpliwie aż coś samo wpadnie do podziemnego korytarza. W lesie liściastym spotkamy te same gatunki ryjówek, które żyją w zaroślach śródpolnych, gdyż stare zarośla są w zasadzie lasem w miniaturze. W resztkach puszcz południowo-wschodniej Europy żyje najmniejszy ssak świata — ryjówka etruska; należąca do zębiełków ma tylko 5 cm długości.