Większość ludzi uważa piaszczystą plażę za pustkowie, nadające się jedynie do zażywania kąpieli słonecznych i budowania zamków z piasku. Przyrodnik wie oczywiście, że nie jest to prawda. Wystarczy popatrzeć na rzesze biegusów, krabojadów i innych ptaków, pracowicie szukających pokarmu wzdłuż brzegu morza. Wiedzą one, że pod powierzchnią piasku znajduje się bogaty świat żywych stworzeń.
Żaden delikatny organizm nie mógłby przeżyć na powierzchni piasku. W czasie odpływu wysuszyłby go wiatr i spaliło słońce, a powracająca fala przypływu wyrzuciła szczątki na brzeg. Jeżeli chcemy poznać ten ukryty świat stworzeń, zakopujących się, drążących norki lub budujących rurkowate domki, musimy zajrzeć pod powierzchnię piasku. Na pierwszy rzut oka piaszczysta plaża nie wygląda na przyjazne siedlisko, a jednak posiada pewne zalety. Jedną z nich jest zaskakująca niezmienność piasku jako siedliska. Kilka centymetrów pod powierzchnią warunki są takie same, niezależnie od tego, czy w danej chwili jest przypływ czy odpływ, zimno czy ciepło, świeci słońce czy pada deszcz. Każde ziarenko piasku otacza cienka błonka wody, spajając je tak silnie, że piasek jest zawsze wilgotny aż po poziom najwyższego przypływu. Temperatura pod powierzchnią piasku jest dość stała, a zasolenie nie zmienia się nawet w czasie zimowych sztormów i deszczu.
W tym ukrytym świecie są drapieżniki i ich ofiary, tak jak w każdym innym środowisku. Nasuwa się pytanie, czym żywią się organizmy nie będące drapieżnikami? Jak mogą egzystować w ciemnościach producenci w sieci pokarmowej: rośliny zielone? Odpowiedź brzmi: nie mogą. Pokarm dla niedrapieżnych zwierząt żyjących w piasku jest dostarczany przez przypływy. Niektórzy mieszkańcy piasków filtrują wodę i odcedzają z niej drobny plankton oraz mikroskopijne cząstki martwych roślin i zwierząt. Większe cząstki osiadają na dnie, stając się pożywieniem stworzeń wędrujących po zalanej wodą powierzchni piasku. Materia organiczna miesza się też z piaskiem. Zwierzęta zjadają piasek, aby wydobyć z niego te drobne szczątki wraz z żyjącymi na nich bakteriami — tak samo, jak robią to jedzące glebę dżdżownice.