ZBIERANIE I MANIPULACJE
Plaży, gady, ryby, ptaki i ssaki możemy konserwować w spirytusie w całości, jednakże ciekawsze jest przeprowadzenie sekcji i poznanie budowy wewnętrznej wymienionych zwierząt. Poza tym zawsze można zakonserwować ich szkielet i skórę.
Nigdy nie należy zabijać zwierzęcia tylko po to, żeby włączyć je do kolekcji. Istnieje wiele innych sposobów znajdowania materiału do badań. Na drogach i w terenie nie zabudowanym znaleźć możemy wiele martwych zwierząt. W miejscach odwiedzanych przez ludzi znajdujemy czasami zwierzęta, które weszły do butelek czy puszek i zdechły nie potrafiąc z nich wyjść. Często domowy kot staje się dostawcą martwych, schwytanych przez siebie zwierząt, a czasami zdychają zwierzęta przez nas hodowane.
Przeprowadzając sekcje martwych zwierząt musimy zawsze zabezpieczać się przed zetknięciem z organizmami chorobotwórczymi. Wszystkie czynności wykonujemy ostrożnie i uważnie, utrzymujemy dokoła siebie czystość, przestrzegamy zasad związanych z sekcją i używamy gumowych rękawiczek.
Jeśli znalezienie i zakonserwowanie zwierząt stwarza problemy, wystarczy zebrać informacje na temat pewnych gatunków bez konieczności posiadania samych zwierząt. Jest to możliwe zwłaszcza w przypadku ptaków, gdyż możemy zbierać pióra, wypluwki, skorupki jajek, a nawet stare gniazda – zimą, gdy mamy pewność, że są opuszczone.
RYBY, PŁAZY I GADY
Zwierzętom tym bardzo trudno zdejmować skórę, tak więc lepiej konserwować je w całości w alkoholu lub też zachowywać ich szkielet. Warto naszkicować lub sfotografować zwierzę przed konserwowaniem, gdyż najczęściej traci ono wówczas swoje kolory, przeważnie blaknąc. Zwierzę pozostawiamy przez kilka dni w roztworze alkoholu (35%), a następnie przenosimy do roztworu konserwującego (70%). Jeśli zwierzę jest duże, robimy cięcie na jego brzuchu, aby alkohol dostał się do wnętrza. Wiele zwierząt zwija się i sztywnieje w alkoholu, warto więc przypiąć je szpilkami do płytki korkowej przed konserwacją. Szpilki możemy usunąć po kilku tygodniach.
Konserwowanie ryb
Przypinamy rybkę nierdzewnymi szpilkami do płytki korkowej. Po tygodniu zesztywnieje na tyle, że będzie można usunąć płytkę.
WNĘTRZE ŻABY
W związku z zanieczyszczeniem wód żaby stają się coraz rzadsze. Do badań używajmy osobników wyhodowanych przez siebie.
Martwą żabę kładziemy na plecach, przypinając do tacki. Delikatnie chwytamy pincetą skórę na brzuchu i przecinamy nożyczkami, nie uszkadzając narządów wewnętrznych, po czym rozkładamy ją na boki i przyszpilamy.
Narządy polewamy wciąż solą fizjologiczną. Staramy się nie przeciąć naczyń krwionośnych ani jelita. Jeśli tak się zdarzy, starannie zmywamy wnętrze żaby płynem fizjologicznym.
Na wierzchu widzimy wątrobę, a pod nią poskręcany przewód pokarmowy. Jeśli to jest samica, widoczne są też grudkowate jajniki.