Zwierzęta górskich lasów
Organizmy żyjące na terenach górzystych są do siebie uderzająco podobne niezależnie od tego, w jakiej części świata wznoszą się góry. Porosty i poduszki skalnic, wielkie ptaki szybujące na prądach powietrznych przez doliny, małe, kuliste ssaki o gęstym futerku i duże drapieżniki — wszystkie te stworzenia można spotkać w wysokich partiach niemal wszystkich gór. Dopiero w niższych partiach ujawniają się cechy charakterystyczne dla poszczególnych masywów, zależne od lokalnych warunków geograficznych i klimatycznych. Oczywiście wciąż istnieją pewne podobieństwa. Pierwsze drzewa, jakie napotkamy na granicy lasu są zawsze karłowate i poskręcane, ale jakie to będą gatunki, zależy od punktu na Ziemi, w którym się znajdujemy. W Ameryce Północnej i Alpach rosną ciemnozielone lasy iglaste, w Himalajach pokryte jaskrawymi kwiatami lasy różanecznikowe. Na afrykańskim równiku, w Górach Księżycowych będą to gigantyczne wrzosy, wśród których będziemy się czuli jak chrząszcz wędrujący po szkockich wrzosowiskach.
W klimacie umiarkowanym, na niższych wysokościach występuje las mieszany, różny w różnych częściach świata. Na przykład, w Chinach las liściasty składa się głównie z modrzewi i różaneczników, niżej przechodząc w las bambusowy. Te fantastyczne rejony zachodnich Chin pełne są niezwykłych stworzeń. Żyje tam ssak — wielka czarnobiała panda. Do dziś pozycja systematyczna pandy nie jest ściśle określona. Nie wiadomo, czy jest ona spokrewniona z niedźwiedziem, szopem czy też należy do całkiem odrębnej grupy. Wielka panda wędruje przez góry, zjadając pędy bambusa. Żyje tu także mała panda, zwierzę dużo mniejsze od swojego ogromnego krewniaka. Nie przypomina też uroczego pluszowego misia; wygląda raczej jak skrzyżowanie lisa z szopem, z futrem kasztanowej barwy i prę-gowanym ogonem.
W rejonach gór w tropikach, schodzi się z górskiej tundry, poprzez wiecznie zielony las liściasty, do formacji zwanej lasem mglistym. Powietrze jest tu zawsze nasycone wilgocią, a drzewa spowija mgła. To środowisko niezwykle interesujące dla przyrodnika. Drzewa pokrywa gruba jak dywan warstwa mchów, rosną na nich dziwaczne epifity (rośliny żyjące na drzewach, bez kontaktu z glebą); wokół zwieszają się girlandy wielobarwnych storczyków. Rosną tu, podobne do zielonych fontann, ogromne paprocie drzewiaste. Cudowny świat roślinny daje schronienie i obfitość pokarmu licznym gatunkom ptaków. Kolibry błyskają wśród kwiatów jak okruchy purpurowych opali, a w głębi leśnych ostępów wykonuje swój słynny taniec godowy, pomarańczowy jak zimowe słońce skalikurek gujański. Samiec tańczy na specjalnej „scenie”, obserwowany przez samice i inne samce. Kiedy się zmęczy, jego miejsce zajmuje następny tancerz.