Zwierzęta piaszczystych wrzosowisk

Uważnie penetrując wrzosowisko, z pewnością natkniemy się na żuka gnojowego lub godnicę, zwierzątko, które ma zwyczaj wyrzucać przez otwór gębowy kropelkę czerwonej cieczy, kiedy jest zaniepokojone. Na suchych piaskach możemy zobaczyć stożkowate lejki larw mrówkolwa. Biada mrówce, która tam zajrzy! Mrówkolew, który czatuje na dnie lejka, zagrzebany w piasku, natychmiast zaczyna obrzucać ją gradem piaskowych ziarenek. Jeśli mrówka wpadnie do jamki, zostaje z miejsca pożarta przez żarłoczną larwę.

Wędrując przez wrzosowisko, napotykamy czasem uważne spojrzenie jaszczurki zielonej, lśniącego, brązowego padalca oraz gładkich węży, wśród których zdarzają się i żmije. Przemierzając kiedyś wrzosowisko w Purbecks, zobaczyłem wygrzewającą się w słońcu olbrzymią żmiję. Kiedy w końcu, po długim i podniecającym polowaniu, udało mi się ją schwytać, przekonałem się, że była długości mojego ramienia, a jej ciało ozdabiał piękny wzór. Była też bardzo gruba, więc pomyślałem, że musiała niedawno pożreć małego zaskrońca lub gniazdo młodych nornic. Ku mojemu zdumieniu parę dni później w terrarium pojawiło się 17 młodych żmijek tak samo pięknych jak ich matka. Hodowałem je przez kilka tygodni, lecz kłopoty z wyżywieniem tak licznej wężowej rodziny skłoniły mnie do wypuszczenia gadów z powrotem na wrzosowisko Purbecks. Zostawiłem sobie jednak dwie młode żmije, aby dalej je hodować. Pamiętajmy, że żmije są jadowite, więc nie wolno ich chwytać — pozostawmy to specjalistom. W Polsce ponadto żmije oraz wszystkie inne gady są objęte ochroną gatunkową.